Het gebruik van varkensblazen om potten en flessen af te sluiten is een oude conserveringstechniek die teruggaat tot voor de uitvinding van modernere conserveringsmethoden. Varkensblazen waren een natuurlijk bijproduct van varkensslacht en werden vaak hergebruikt vanwege hun duurzame en elastische eigenschappen, die ze geschikt maakten voor het afdichten en bewaren van voedsel. Het proces ging als volgt:
Reinigen van de Varkensblaas
De varkensblaas werd grondig gereinigd om alle sporen van vlees en andere onzuiverheden te verwijderen. Dit werd gedaan door de blaas binnenstebuiten te keren, grondig te wassen, en soms te behandelen met zout of andere conserveringsmiddelen. Na het wassen werd de blaas uitgespoeld en gedroogd.
Voorbereiden van de Blaas
Eenmaal schoon en droog, werd de blaas zacht gemaakt zodat deze gemakkelijk over de opening van een pot of fles kon worden uitgerekt. Dit kon gedaan worden door de blaas in warm water te weken totdat deze soepel genoeg was om te gebruiken.
Afdichten van de Pot of Fles
De zachte blaas werd vervolgens over de opening van de pot of fles gespannen. De elasticiteit van de natte blaas zorgde ervoor dat deze strak tegen de opening trok, wat hielp om een luchtdichte zegel te vormen.
Verzekeren van de Zegel
Om ervoor te zorgen dat de zegel veilig was, werd soms een touw of een sterke draad rond de hals van de pot of fles gebonden om de blaas op zijn plaats te houden. Naarmate de blaas droogde, kromp deze en vormde een nog strakkere zegel.
Opslag
Nadat de pot of fles was afgesloten, werd deze op een koele, donkere plaats bewaard om het bewaarde voedsel in goede staat te houden.
Andere methoden om potten en flessen af te sluiten
Weckmethode
Het wecken (of inmaken) was een populaire methode voor het conserveren van voedsel. Dit proces omvatte het steriliseren van glazen potten en deksels door ze te koken in water. Voedsel werd vervolgens in de potten geplaatst, vaak met een hete vloeistof zoals pekel of suikersiroop, en de potten werden afgesloten met een rubberen afdichtring en een glazen deksel dat werd vastgezet met metalen klemmen. De potten werden dan weer verhit om een vacuüm te creëren dat de potten luchtdicht afsloot.
Schroefdeksels
Voor droge goederen zoals granen of suiker gebruikten grootouders vaak potten met schroefdeksels. Na het vullen van de pot, draaiden ze het deksel er stevig op om de inhoud te beschermen tegen vocht en ongedierte.
Kurken
Flessen werden vaak afgesloten met kurken. De kurken werden soms bevochtigd om ze zachter te maken zodat ze beter in de opening van de fles pasten. Eenmaal ingebracht, zouden de kurken uitzetten om een strakke afsluiting te vormen.
Paraffinewas
Een andere techniek voor het afdichten van potten, vooral bij het maken van jam of gelei, was het gebruik van paraffinewas. Nadat de jam of gelei in de pot was gegoten en afgekoeld, werd een laag gesmolten paraffinewas over de bovenkant gegoten. Wanneer de was stolde, vormde het een luchtdichte zegel die het voedsel conserveerde.
Zegellak
Voor extra bescherming konden grootouders ook zegellak gebruiken, vooral voor het verzegelen van flessen. Ze smolten de lak en druppelden deze over de kurk en de hals van de fles, waarna de lak hard werd en een verzegeling vormde.
Conserveringspoeders en -vloeistoffen
Soms werden speciale conserveringspoeders of -vloeistoffen toegevoegd aan de potten voordat ze werden afgesloten om de houdbaarheid van de inhoud te verlengen.